Zdania warunkowe typu I

 

 

 

FORMA I ZASTOSOWANIE

 

Zdania warunkowe I typu mają następującą konstrukcję:

 

if + czas Simple Present + will/won't

 

To znaczy, że część zdania z if zawiera czasownik w czasie Simple Present, natomiast czasownik w drugiej części zdania użyty jest w czasie przyszłym z will/won't.

Jest to bardzo ważna zasada ponieważ w języku polskim obie części zdania występują w czasie przyszłym. Porównaj:

 

IF + CZAS SIMPLE PERESENT                    WILL/WON'T

 

If the weather is fine                                  we'll have a picnic. 

Jeśli będzie ładna pogoda,               zrobimy piknik.

 

If she doesn't arrive soon                          We'll miss the train.           

Jeśli ona wkrótce nie przyjdzie,                 spóźnimy się na pociąg

 

If it rains                                                      I'll take a taxi.                                            

Jeżeli będzie padać,                         wezmę taksówkę.

 

 

Oczywiście kolejność może być odwrotna, tzn. zdanie może zaczynać się od części z will/won't:

 

We'll miss the train if she doesn't arrive soon.

I''ll tell her if I see her.

 

Zdania warunkowe typu I odnoszą się do przyszłości i wskazują na prawdopodobieństwo jakiegoś zdarzenia, o ile spełniony zostanie pewien warunek.

 

WARUNEK                                                   PRAWDOPODOBNY SKUTEK

 

If it rains                                                      I'll stay home.

If you don't know English                         you won't be able to get a decent job.

If you help me with all the housework    I'll cook a delicious dinner for you.

 

 

INNE OPCJE

 

Zdania warunkowe typu I nie muszą zawierać czasownika w formie przyszłej (z will/won't). Oto inne możliwości:

 

1. Tryb rozkazujący

Część zdania z if pozostaje bez zmian, w drugiej części zamiast formy will/won't mamy tryb rozkazujący:

 

If you see Mary, tell her the dress is ready.

If it gets too hot, open the window.

 

2. Czasowniki modalne

 

Część zdania z if pozostaje bez zmian, w drugiej części zamiast czasu przyszłego, użyjemy czasownika modalnego (can/could/should/must itd.)

 

If you see fire, you should phone the fire brigade.

If I am late, you can start without me.

 

3. Czas Simple Present

 

Istnieją także sytuacje, w których w obu częściach zdania warunkowego czasownik użyty jest w czasie Simple Present. Ten rodzaj zdań warunkowych bywa czasem nazywany typem 0.

 

If you travel by train it takes much more time.

If you eat too much you usually feel sick.

 

Użycie takiej konstrukcji ograniczone jest do sytuacji, w których padają ogólne stwierdzenia, w przeciwieństwie do zdań warunkowych z will/won't, które odnoszą się do  pojedynczych przypadków. Porównaj:

 

If you eat too much you usually feel sick. Jeśli zjesz za dużo, zwykle jesteś po tym chory. (Ogólna prawda)

 

If you eat all this cake, you'll feel sick. Jeśli zjesz całe to ciasto, będziesz chory. (Zdanie dotyczy jednego przypadku – zjedzenia konkretnego ciasta przez konkretną osobę.)

 

Patrz także:

Zdania warunkowe typu II  

Zdania warunkowe typu III

 

Ćwiczenie