Czasowniki modalne + "have" + "past participle"

 

Czasowniki modalne mogą występować razem z czasownikiem w bezokoliczniku (zwykle bez to) albo z formą have + past participle. W tym drugim przypadku odnoszą się one do przeszłości.

MUST HAVE

Czasownik must have wyraża nasze przekonanie, co do jakiegoś zdarzenia.

She must have seen me. She knew all about the situation. Musiała mnie widzieć...

He didn't turn up. He must have been ill. Nie zjawił się. Musiał być chory.

CAN'T HAVE

Can't have wyraża naszą pewność co do tego, że dana sytuacja nie mogła mieć miejsca:

She can't have been ill. I saw her in the cinema. Nie mogła być chora...

They can't have been away. Their car was parked in the street and one of the windows was open. Nie mogli wyjechać...

COULD HAVE

Czasownik could have służy do mówienia o tym, co mogło się stać, ale się nie stało:

Why did you do that? You could have hurt yourself! Dlaczego to zrobiłeś? Mogłeś się skaleczyć!

Lub – w przeczeniu – o tym, co nie było możliwe:

He couldn't have heard what we were talking about. he was too far away. Nie mógł słyszeć...

SHOULD HAVE

Should have (oraz analogicznie ought to have) służy do wyrażania tego, co powinno mieć miejsce w przeszłości, ale zapewne nie miało:

You should have asked me. Powinieneś był mnie zapytać.

I shouldn't have told her. Nie powinienem był jej [tego] mówić.

MAY/MIGHT HAVE

Czasowniki may have oraz might have służą do mówienia o tym, co prawdopodobnie miało miejsce w przeszłości:

He might have been asleep. This is why he didn't answer the door. Mógł spać...

I might have left my wallet at the baker's. Mogłem zostawić portfel w piekarni.

 

Ćwiczenie